Διαβάστε την συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα ”Κοινωνική” του Πειραιά, ο δημιουργός της ομάδας μας, Δημήτρης Μπούτρος. Μιλά για το πως ξεκίνησαν όλα, για την μοναδική στο κόσμο μεθοδολογία Κινησιολογίας ποδοσφαίρου MPF, τα παιδιά της ομάδας του και τους στόχους του.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: ΘΑΝΟΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ
Φέτος στα Πειραϊκά πρωταθλήματα έχει (επαν)εμφανιστεί μια ομάδα, η ΕΙΡΗΝΗ 2005, η οποία πραγματικά δεν έχει όμοιά της! Αποτελείται κυριολεκτικά από πιτσιρικάδες, θα μπορούσε να μετέχει σε κάποιο πρωτάθλημα της Κ/15 στον Πειραιά, ο προπονητής της όμως, ο κύριος Δημήτρης Μπούτρος, επέλεξε να δηλώσει συμμετοχή στο αντρικό πρωτάθλημα της Γ” κατηγορίας, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι – στην αρχή τουλάχιστον – τα «πιτσιρίκια» του δεν θα μπορούσαν να κοιτάξουν στα μάτια τις υπόλοιπες ομάδες και θα γνώριζαν βαρειές ήττες με πολλά γκολ διαφορά! Το γιατί έγινε αυτή η επιλογή, μας εξηγεί σε αυτή την συνέντευξη ο ίδιος ο προπονητής, αλλά επίσης απαντάει σε όποιο ερώτημα υπάρχει σχετικά με την ομάδα του και την μεθοδολογία του…
– Κύριε Μπούτρο, για πάρα πολλούς λόγους η ΕΙΡΗΝΗ 2005 είναι η ομάδα που συζητιέται περισσότερο από όλες φέτος στον Πειραιά! Θα μας τα εξηγήσετε όλα αναλυτικά, αλλά πρώτα θέλουμε να μας συστηθείτε κατά κάποιο τρόπο. Πού έχετε παίξει ποδόσφαιρο εσείς ο ίδιος;
Κατ” αρχάς, να ευχαριστήσω την εφημερίδα σας για την τιμή που μου κάνει! Είναι σημαντικό για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και τους ανθρώπους του να υπάρχει προβολή του έργου τους. Η καταγωγή μου είναι από την Εύβοια, και έπαιξα πρώτη φορά ποδόσφαιρο σε τοπικές ομάδες όπως ο ΑΟ ΛΟΥΤΣΑΣ και ο ΑΟ ΠΙΣΣΩΝΑΣ. Όταν πέρασα στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο εδώ στην Αθήνα, αγωνίστηκα στις ακαδημίες της ΔΟΞΑΣ ΒΥΡΩΝΟΣ και του ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, και έπαιξα αργότερα στον ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΑΘΗΝΑΣ στο αντρικό. Αγωνιζόμουν ως σέντερ φορ, αλλά σταμάτησα νωρίς το ποδόσφαιρο…
– Ποιος ήταν ο λόγος;
Από τα 22 μου χρόνια άρχισα να ασχολούμαι με τις πολεμικές τέχνες και το KungFu! Μου άρεσε πολύ, επειδή βελτιωνόταν η φυσική μου κατάσταση και σταδιακά αποκτούσα αυτοπεποίθηση. Κάποια στιγμή σταμάτησα λοιπόν τελείως το ποδόσφαιρο και ασχολήθηκα αποκλειστικά με τις πολεμικές τέχνες…
– Όπως αποδείχθηκε πάντως εκ των υστέρων, δεν εγκαταλείψατε οριστικά το ποδόσφαιρο!
Όχι, η αλήθεια είναι ότι με «έτρωγε» το ποδόσφαιρο, είναι από τη φύση του ένα συναρπαστικό άθλημα! Σταδιακά μέσα από το KungFu μπόρεσα να αναπτύξω μια ποδοσφαιρική μεθοδολογία και ένα ασκησιολόγιο, τα οποία ήταν τελείως διαφορετικά από οτιδήποτε γνωστό έως τότε. Θα έλεγα ότι η μεθοδολογία μου στο ποδόσφαιρο είναι μοναδική στον κόσμο! Το ασκησιολόγιο περιλαμβάνει ανοίγματα, διατάσεις, ευλυγισία, ταχυδύναμη, ισορροπία, έλεγχο του σώματος και πολλά ακόμη χαρακτηριστικά…
– Πώς άρχισαν όλα, κύριε Μπούτρο;
Το 2000 απέκτησα μαύρη ζώνη στις πολεμικές τέχνες και σταδιακά άρχισα να αναπτύσσω το εγχειρίδιο με το ασκησιολόγιο. Το 2005 ανέλαβα βοηθός προπονητή στις ακαδημίες του ΠΑΟ ΡΟΥΦ και εφάρμοσα πιλοτικά την μεθοδολογία μου στα ηλικιακά τμήματα Κ/10 και Κ/11 με μεγάλη επιτυχία! Παράλληλα, από το 2006 άρχισα να φοιτώ στην Γυμναστική Ακαδημία, από την οποία αποφοίτησα το 2009 (ένα χρόνο νωρίτερα από το κανονικό!) με ειδικότητα στο ποδόσφαιρο. Πλέον, ήμουν… και με τη βούλα ένας γυμναστής αλλά και προπονητής ποδοσφαίρου! Δεν θα μπορούσε κανένας να το αμφισβητήσει αυτό…
– Μετά τις ακαδημίες του ΠΑΟ ΡΟΥΦ με ποιους συλλόγους συνεργαστήκατε;
Συνεργάστηκα στον ΗΡΑΚΛΗ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ με τον κύριο Κατσάφαρο σαν προπονητής φυσικής κατάστασης, και φυσικά άρχισα να εφαρμόζω στην πράξη την μεθοδολογία μου. Φαινόταν σε όλους περίεργο που τα παιδιά με αυτή την μορφή προπόνησης δεν βγάζανε τραυματισμούς, έπαιρναν γρήγορα αποφάσεις μέσα στο γήπεδο, είχαν πολύ καλά αντανακλαστικά και αντιδράσεις, και μπορούσαν να αντιμετωπίζουν πολλούς αντιπάλους ταυτόχρονα! Αυτό δεν ήταν καθόλου τυχαίο, επειδή το ποδόσφαιρο με το ΚungFu, όσο και αν ακούγεται παράξενο αρχικά, έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά! Όλα αυτά που σας ανέφερα μόλις τώρα…
– Θέλετε να μας δώσετε κάποια παραδείγματα για να καταλάβει καλύτερα ο κόσμος την μεθοδολογία σας;
Στο KungFu παίζουν πολύ σπουδαίο ρόλο τα χέρια του αθλητή! Είναι το κέντρο ισορροπίας του, γι” αυτό και οι ασκήσεις που κάνουμε με αυτά είναι συχνές και επαναλαμβανόμενες. Το ίδιο συμβαίνει και με το ποδόσφαιρο στην δική μου μεθοδολογία. Γυμνάζουμε πολύ τα χέρια. Κάτι άλλο βασικό, είναι το γεγονός ότι στους δικούς μου αθλητές δεν παίζει ρόλο το ταλέντο! Σε κανονικές συνθήκες θα συνέχιζαν στο ποδόσφαιρο δέκα αθλητές στους εκατό. Σε εμένα θα συνεχίσουν σχεδόν όλοι, άσχετα με το πόσο ταλαντούχοι ήταν στο αρχικό στάδιο! Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει η κίνηση. Σε κανένα Πανεπιστήμιο δεν υπάρχει ύλη που να αναφέρεται στο πώς πρέπει να κινείται ένας ποδοσφαιριστής. Όμως σκεφτείτε το γεγονός ότι οι κινήσεις του ανθρωπίνου σώματος είναι δεκάδες χιλιάδες! Στη μεθοδολογία μου η κίνηση του αθλητή είναι το Α και το Ω…
– Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά! Όμως και σε αθλήματα όπως το τένις δεν υπάρχουν πολλές επαναλαμβανόμενες κινήσεις στην προπόνηση;
Πολύ σωστά! Η σημασία στην κίνηση δεν υπάρχει μόνο στις πολεμικές τέχνες, υπάρχει και σε πολλά άλλα αθλήματα. Το ζητούμενο είναι η καλύτερη φυσική κατάσταση και ο καλύτερος έλεγχος του σώματος. Αν παρατηρήσετε, οι ποδοσφαιριστές της ομάδας μου δεν πέφτουν εύκολα κάτω! Και αυτό συμβαίνει ακόμα και με αδύναμα ή αδύνατα παιδιά…
– Είχαμε σταματήσει στον ΗΡΑΚΛΗ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ. Από εκεί και πέρα πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα;
Το 2011 συνεργάστηκα με τις ακαδημίες της Σχολής του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ στον Ταύρο, όπου ανέπτυξα την γνωστή μεθοδολογία μου, επίσης με μεγάλη επιτυχία! Το 2012 έκανα το ίδιο στον ΠΥΡΡΙΧΙΟ στην δυτική Αττική, και την επόμενη χρονιά στον ΑΟ ΙΛΙΟΥ. Το 2016 συνεργάστηκα με την Σχολή του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ στο Ρέθυμνο για να διδάξω κινησιολογία. Από τότε έχω εκπαιδεύσει προσωπικά περισσότερους από 40 προπονητές σε Ελλάδα, Κύπρο και Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ έχω δημοσιεύσει πάνω από 1500 videos με την μεθοδολογία μου σε δράση…
– Πώς προέκυψε τελικά η ΕΙΡΗΝΗ 2005 και η συμμετοχή της ομάδας στα Πειραϊκά πρωταθλήματα;
Παρ” όλες τις προσπάθειές μου, από μεγάλη μερίδα συναδέλφων μου υπήρχε αμφισβήτηση και καχυποψία για το κατά πόσον η μεθοδολογία μου ήταν συμβατή με το παραδοσιακό ποδόσφαιρο! Υποστήριζαν και υποστηρίζουν ότι ποδόσφαιρο και πολεμικές τέχνες είναι έννοιες ασύμβατες. Έτσι σκέφτηκα ότι όλα αυτά θα ήταν καλό να αποδειχθούν στην πράξη. Αποφάσισα να φτιάξω την δική μου ομάδα, και μέσα από την μεθοδολογία μου να την ετοιμάσω για την συμμετοχή της σε κανονικές συνθήκες αγώνων πρωταθλήματος!
– Το είχατε επιχειρήσει αυτό στο παρελθόν;
Το 2018 έφτιαξα μια παιδική ομάδα με μέσο όρο ηλικίας τα εντεκάμισι χρόνια, που συμμετείχε σε ιδιωτικά τουρνουά. Από τον Σεπτέμβριο μέχρι τα Χριστούγεννα δεν μπορούσαμε να κάνουμε νίκη, αλλά από τότε και έπειτα δεν μπορούσε να μας νικήσει καμία ομάδα! Αυτό μου έδειξε στην πράξη ότι το σύστημά μου ήταν ένα σύστημα που βελτίωνε θεαματικά τον αθλητή με την πάροδο του χρόνου. Οι υπόλοιποι έμεναν στάσιμοι, όμως εμείς βελτιωνόμασταν ημέρα με την ημέρα! Με τους ίδιους αθλητές λάβαμε μέρος το 2020 σε τουρνουά Κ/17 όταν εμείς είχαμε μέσο όρο ηλικίας τα δεκατρία χρόνια, το 2021 σε τουρνουά Κ/18 όταν εμείς ήμασταν δεκατεσσάρων χρονών, και φέτος τα ίδια παιδιά αποτελούν την ΕΙΡΗΝΗ 2005, μια ομάδα που ήταν ανενεργή στα Πειραϊκά πρωταθλήματα, την πήρα εγώ από τους παλαιούς ιδιοκτήτες της, και φέτος συμμετέχουμε στην Γ” κατηγορία της ΕΠΣΠ!
– Δηλαδή ο μέσος όρος ηλικίας των ποδοσφαιριστών είναι σήμερα στα 15 χρόνια!
– Μέχρι τώρα σας κατηγορούν ότι χάνετε με μεγάλα σκορ και ότι δεν είστε ανταγωνιστικοί. Θα αλλάξει αυτό;
Ήδη την περασμένη εβδομάδα χάσαμε με σκορ 4-2 από έναν αντίπαλο που πρωταγωνιστεί! Περιμένετε να δείτε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα σε λίγους μήνες. Να σας υπενθυμίσω ότι τα παιδιά που υπάρχουν στην ΕΙΡΗΝΗ 2005 ήταν παιδιά που είχαν απορριφθεί από άλλες ομάδες λόγω έλλειψης ταλέντου. Σε εμάς μπορούν να μάθουν και να παίξουν καλό ποδόσφαιρο οι πάντες, είτε υπάρχει ταλέντο είτε όχι!
– Κάποιοι λένε, κύριε Μπούτρο, ότι είστε αυστηρός με τα παιδιά και επικαλούνται το γεγονός ότι στο ημίχρονο δεν τα αφήνετε να πάνε στα αποδυτήρια, αλλά τα έχετε όρθια στο γήπεδο να ακούν τις εντολές σας. Οι γονείς το αποδέχονται αυτό;
Αν παρατηρήσετε, η καλύτερη απόδοση των ποδοσφαιριστών μου είναι στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου! Το γήπεδο είναι στίβος μάχης για εμάς και θέλουμε να παραμένουμε εκεί μέχρι τη λήξη του αγώνα. Και μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για δεκαπεντάχρονα παιδιά! Αλίμονο αν κουράζονται επειδή κάθονται όρθια δέκα λεπτά στο ημίχρονο! Οι γονείς φυσικά και το έχουν αποδεχτεί αυτό. Άλλωστε βλέπουν πόσο καλό κάνει στα παιδιά τους. Μαθαίνουν να είναι πειθαρχημένα και να έχουν αθλητικά ιδεώδη!
– Τελικά ποιο είναι ότι ζητούμενο, κόουτς;
Θέλω να δημιουργήσω μια ομάδα που θα είναι άρτια, δεν θα έχει θέσεις στο γήπεδο, δεν θα εξαρτάται από πρόσωπα και θα στηρίζεται στο σύστημα! Τα παιδιά μου εκπαιδεύονται να παίζουν σε ΟΛΕΣ τις θέσεις! Παράλληλα αναπτύσσουν χαρακτηριστικά όπως αυτά που έχει ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, ο οποίος παρεμπιπτόντως έχει τρία νταν στο ΤaeKwondo!
– Πως σας βλέπουν τα ίδια τα παιδιά;
Για τα παιδιά είμαι κάτι παραπάνω από ένας προπονητής, είμαι ο… ΣιΦου τους, το οποίο στα κινέζικα σημαίνει δάσκαλος! Έχουμε αναπτύξει μια σχέση πολύ ιδιαίτερη που πιστεύω ότι θα τα βοηθήσει να προοδεύσουν και να πετύχουν πολλά στη ζωή τους!
– Κύριε Μπούτρο, σας ευχαριστούμε πολύ! Ευχόμαστε να εξελιχθούν όλα όπως τα ονειρεύεστε!
Κι εγώ σας ευχαριστώ πολύ!
